Kur’an Hamilinin Ahlakı
Abdullah İbn Mes’ud (radiyallhu anhu ) derdi ki:
“ Kur’an hamilinin (hafızının); insanlar uyurken, gece kıyamıyla bilinmesi gerekir.
Gündüzün insanlar, günah işlerlerken, ameliyle bilinmesi gerekir.
İnsanlar sevinir ve şımarırken, hüznüyle, insanlar gülüşürken, ağlamasıyla, insanlar boş şeylerle uğraşırlarken o, dilini tutmasıyla, insanlar kibirlenirken, o haşyetiyle bilinmeli.
Hakeza, Kur’an hamilinin, kalbinin sükûnet dolu, yumuşak huylu olması gerekir.
Onun, asla; zalim, tartışmacı, bağıran, gırtlağını yırtarcasına yüksek sesle konuşan ve çok keskin tabiatlı olmaması gerekir.”