Davud et-Taî ve Zühdü

Ebu’r-Rebi’ el-E’rec anlatıyor:

“ Bir akşam namazından sonra, Davud et-Taî’nin yanına varmıştım; bana ikram etmek için birkaç kuru ekmek parçası getirdi. Yedikten sonra susadım. Kalktım deriden bir kırbadaki sudan içtim. Dedim ki: Allah sana rahmet eylesin, bundan başka bir su kabuı edinseydin ya! Bunun üzerine bana dedi ki: Eğer ben ancak soğuk su  içeceksem, güzel olan yemekten başkasını yemeyeceksem, sadece güzel ve yumuşak olan elbise giyeceksem, ahiretim içim neyim kalmıştır ki?

Dedi ki: bana tavsiye de bulun!

Dedi ki dünyaya karşı oruç tut. İftarını ancak öldüğün zaman yap. İnsanlardan yırtıcı hayvandan kaçtığın gibi kaç. Arkadaşlık edeceksen de ancak takva ehliyle arkadaşlık et. Zira onlar sana daha az yük olurlar ve sana güzelce yardım da bulunurlar. Sakın cemaatı terketme. Eğer bununla amel edersen bu sana yeter.”

el-Hatîb el-Bağdadî, Kitabu’z-Zuhdi ve’r-Rekaîk:s.131, Tarihu Bağdad:c.8,s.350,el-Hattabî, Kitabu’l-Uzle:s.84